Her şey 1 Temmuz 2024 tarihinde başladı. İki yerinden edilmiş Gazze’li çocuk kuzeydeki Şati mülteci kampında engebeli bir sokakta bombalanmış binaların önünden sırayla kayarak geçtiler ve birkaç arkadaşları, kampta yaşayan Filistinli romancı Yousri Alghoul’un yanına gittiler. Ondan okumak için kitap istediler.
HEM OKUR HEM DE MUHARRİR ÇOCUKLAR
Alghoul yaptığı açıklamada “Kamp sokaklarında her yürüyüşümde çocuklar yanıma gelip kitap isterlerdi, küçük kızlar da şiirlerini okumak yahut yazdıklarını göstermek için dikkatimi çekmeye çalışırlardı” sözlerini kullandı.
KİTAP KULUBÜ AKINLARDA KAYBOLDU
Alghoul, 2022’de yaklaşık 3.000 kitaptan oluşan şahsî kütüphanesini konutunda bir topluluk alanına dönüştürmüştü. Kütüphane, 2023 sonbaharında bir İsrail hava saldırısına uğradı ve meskenini ve kitaplarını kaybetti. Alghoul yılmadan kütüphanesini yine inşa etmeye başladı.
PES ETMEDİ VE TEKRAR BAŞLADI
Yeniden inşa etmek vakit alacaktı, bu yüzden Alghoul, İsrail hava akınlarının Kuzey Gazze’de yok ettiği kütüphanelerin ve okulların enkazından kitaplar çıkarmaya başladı. Bu kitapları, Şati kampındaki gayriresmi bir atölyede, istekli şairler olan çocuklara ders vermek için kullandı.
Alghoul, Gazze’deki Filistinli çocukların el yazısıyla yazdıkları şiirleri topladı. Şiddetli açlık ve devam eden soykırımı birebir yaşayan Filistinli genç şairler, kimlik soruları yaşıyor. Savaşla parçalanmış topraklarda hayatın belirsizliğiyle boğuşuyorlar.
%80’İ YIKTILAR
İsrail hava akınlarında Gazze’deki çoğu üniversiteyi, koleji ve okulu kasıtlı olarak gaye aldı. Birleşmiş Milletler’e nazaran, Gazze’deki okulların yüzde 80’inden fazlası 7 Ekim 2023’ten bu yana hasar gördü yahut yok edildi.
KELİMELERİN GÜCÜ
Eğitimlerine ve geleceklerine yönelik acımasız bir bombalama kampanyasına karşın, genç Filistinliler sözlerin gücüne inanıyor. Bu genç şairler, sözlerin farkındalığı artırabileceğini, değişime ilham verebileceğini ve dayanıklılığı temsil edebileceğini söylüyor.
BOŞ SINIFLARI ŞİİRLE ANLATTI
“Ben kimim?
Ben boynu kırık bir kuşum,
Enkazın ortasında varoluşum.”
Bu kıta, 12 yaşındaki Raouf Yousri Abdel Raouf al Ghoul’un bir şiirinden alınmıştır. Sınıf arkadaşlarını ve kuzenlerini İsrail’in Gazze’deki devam eden savaşında kaybettikten sonra, boş sınıfları dizelere döktü.
Nakba’dan beri devam eden Filistin eğitiminin sistematik yıkımı küçük çocuğun bilgiye olan hasretini söndüremedi. Raouf vaz geçmeden, hasretlerini lisana getirmek ve gerçekliğini anlatmak için şiirleri üzerinde çalışmaya devam ediyor.
KENDİ HÜÇÜK ŞİİRLERİ KOMAN OLAN ŞAİR
10 yaşında, yerinden edilmiş Filistinli bir şair olan Mahmud el Hanevi, Şati kampında yaşıyor. Mahmud’un şiiri, ıstırabını ve şaşkınlığını aktarıyor, katlandığı dehşetleri kaydediyor, halkına yaşatılan dehşetli acıyı belgeliyor.
“Göklerdeki kuşlar ağladı, gökyüzündeki yıldızlar soldu,
Ağaçların yaprakları kurudu ve düştü,
Ve anneler savaşta doğum yaptı.
Hangi günah yüzünden çocukları öldürüldü,
Zaten şu ana kadar çocuklarının ismi bile konulmadı.”
ÇOCUK KATLİAMINDA VAHİM RAKAM!
Mart ayında, UNRWA Genel Komiseri Philippe Lazzarini, İsrail’in Gazze’deki savaşını çocuklara, çocukluklarına ve geleceklerine karşı bir savaş olarak tanımladı. Ekim 2023’ten bu yana İsrail 16.000’den fazla çocuğu öldürdü, yaklaşık 34.000’ini yaraladı, 17.000’ini yetim bıraktı ve yaklaşık 21.000 çocuk kayıp. İsrail’in Gazze’de öldürdüğü çocuk sayısı, dört yılda dünya çapındaki savaşlarda öldürülen toplam çocuk sayısını aşıyor.
Yine de Gazze’nin dirençli genç şairleri, soykırım savaşının kendi halklarına, Filistin’lerine neler yaptığını duymanızı, hissetmenizi, görmenizi istiyor. En hoş formda hayat sevgilerini de şiirle aktarıyorlar.
GÜZELLİKLERLE YAD EDİLEN KENT GAZZE
12 yaşındaki Filistinli şair Amira Ibrahim Bedouin şiirinde çelişkileri yakalıyor. Savaş ve belirsizlikle parçalanmış memleketini karşılaştırıyor, lakin şiir ilerledikçe içinde bir güç uyanıyor ve Gazze’yi hoşluk, güvenlik ve gururla ilişkilendiriyor. Gazze’yi sağlam bir hoşluk olarak hayal ediyor.
Gazze’den güya bir kızmış üzere bahsedeceğim, bir vakitler en hoş kıyafetlerle süslenmiş hoş bir kızdı. Artık derin bir çukurda yatıyor, çıkış yolunu bulamıyor. Gazze gururdur, Gazze güvenliktir ve tüm hoşluktur.
‘ÖLMEYECEĞİM, BEN FİLİSTİNLİ BİR ÇOCUĞUM’
Shati mülteci kampında yaşayan 12 yaşındaki Tala al Danaf şöyle yazıyor:
“Beni bin sefer öldürdüler,
Ama her seferinde kendime onurlu bir hayat yaratmak için yaşadım.
Ölmeyeceğim, ölmeyeceğim, ben Filistinli bir çocuğum.”